Bier & Baby is langzamerhand een Wagenings fenomeen geworden. Bij café de Tijd gooien ze, wanneer wij met een groep bijna-vaders binnenrollen, de bitterballen onmiddellijk in de frituur. Gratis en voor niets, want mannen die over vaderschap praten zijn een soort van schattig. Die moet je nog even verwennen. Straks hebben ze geen tijd en energie meer. Biertje erbij en praten maar.
Eerst de foto’s en filmpjes van de leukste baby van de wereld natuurlijk. En daarna smalltalk: Een lief ventje’. ‘Nou maar dat zijn erg handige rompertjes hoor’. ‘Ze kijkt heel bewust alsof ze alles hoort en begrijpt’. ‘Ja maar hij bleek last van reflux te hebben’. ‘Katoenen luiers natuurlijk’. ‘Ik heb nachtdienst, ik ga er uit’. ‘Spuitpoep en rode billen, lekker dan’.
Trots
Zo gaat het een half uur, ditjes en datjes. Ik betrap me erop dat ik denk: ‘Zoals ze praten, het zijn net moeders’. Deze vaders, vers van de pers. Zoals ze kletsen over hun kind.
Trots. Voorzichtig. Zorgzaam.
Als hun vrouwen dit horen, zouden ze zeggen ‘Hoor ze nou ‘es, echt schattig’.
Maar zo zijn vaders gewoon tegenwoordig.
Verrassende antwoorden
Regelmatig zitten we in het café met een groep verse vaders voor een tweede Bier & Baby avond.
Verrassende antwoorden als je vraagt ‘hoe bevalt de eerste papa periode?’
Ze hebben het over ‘het voeden van het monster’. Een vader riep op het moment van de geboorte: ‘K*t, een meisje’. Hij zag al smachtende jongens voor de deur loeren, op jacht naar aandacht van zijn mooie dochter en dacht aan nachtelijk wakker liggen tot de sleutel in het slot en zij eindelijk veilig thuis is…..
En hoe dom je wordt van slaaptekort en vervuld met zelfmedelijden. ‘Ach, de eerste twee jaar is het afzien, daarna wordt het leuk, want dan gaan ze lopen en praten’.
‘Na drie dagen dacht ik: waar ben ik aan begonnen?’
Een vader wordt geboren
Met de komst van een kind wordt er ook een vader geboren. Een man is daarna groter dan hij was. Meer mens. Completer. Verantwoordelijk voor een wijdere toekomst. Maar de wereld krimpt ook. Alles is kleiner: speentjes, luiers, slaapjes, een boertje, een kinderliedje van vroeger.
Serieus
Maar we denken ook na over de vraag: wat heb jij van je vader (ouders) meegekregen en wat voor vader wil jij zijn voor jouw zoon/dochter? Een eerlijk, maar hard antwoord was: “Ik wil niet zo’n vader zijn waarvan mijn zoon later zegt ‘wat een eikel!”
Afwezige, aanwezige, doe-het-zelf vaders. Vaders die er met je op uit trekken, natuur, avontuur vaders. Stille vaders. Sterke vaders.
Je krijgt het gevoel dat er hele generaties zijn die dit unieke kind de wereld mee in dragen.
We lachen met elkaar. Vallen stil. En proosten op de zonen en dochters die Wageningen rijker is geworden.